 |
| Christus Koning |
Het Hoogfeest van Christus Koning van het Heelal is de laatste zondag van het kerkelijk jaar. AAn het einde wil de liturgie nog even duidelijk neerzetten dat Jezus Koning is. De gekozen lezingen maken duidelijk om welk een koningschap het gaat.
In het B-jaar (2012) lezen we in het evangelie (Joh. 18, 33b-37) de woordenwisseling tussen Pilatus en Jezus over het al of niet koning zijn van Jezus. Jezus is op een andere wijze Koning dan dat de keizer dat is: ‘Mijn koningschap is niet van deze wereld, is niet van hier.‘ Jezus zegt zelf van zijn koningschap: ‘Hiertoe werd Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen om getuigenis af te leggen van de waarheid. Alwie uit de waarheid is luistert naar mijn stem‘. Wat dit koningschap uiteindelijk betekent wordt zichtbaar op het kruis: Dienaar zijn van de minsten, je leven geven voor de armen, voor de kleine en ontrechten.
Volgende week begint de advent. Deze weken bereiden we ons voor op de geboorte van God in Jezus Christus, de Mensenzoon. God die mens geworden is, het ons in Jezus heeft voorgeleefd. Een nieuw kerkelijk jaar ligt voor ons, een nieuw begin – telkens weer krijgen we een nieuwe kans. Als we oprecht proberen de gestalte van Jezus Christus uit te leven in onze dienst aan de minsten, de armen, de kleinen en ontrechten dan hoeven we de toekomst niet te vrezen, dan is het Koninkrijk van God nabij.
Geluk, vrede en alle goeds!
zustermarianne.wordpress.com 
Dat stukje tekst is van de Heilige Augustinus, dat staat in zijn regel.
Ik ben niet zo voor regeltjes, maar deze is wel mooi hé. 😉
Gevonden op internet.
Wat fijn dat de kerstpreken ook van de Heilige Augustinus zijn..
Ik kijk er naar uit!
Ook een mooie adventtijd gewenst met veel zegeningen van God en een glimlach van Maria 😉
LikeLike
Dank Alina!
LikeLike
Is dat Augustinus waarvan er dit in zijn regel staat voor zijn gemeenschap?
Praten en lachen, elkaar een vriendendienst bewijzen, samen boeken lezen, gemakkelijk overstappen van een lichte conversatie naar een gesprek over de diepere dingen van het leven; verschil van opvatting zonder rancune, zoals iemand voor zichzelf verschillende opvattingen hebben kan, en wanneer bij een uiterst zeldzame gelegenheid tegenstellingen ontstonden tot overeenstemming komen; elkaar iets leren; ongeduldig de thuiskomst van de afwezige afwachten en hem met vreugde welkom heten bij zijn thuiskomst; al deze tekenen van affectie, getoond door een woord, een gebaar, een oogopslag en op zoveel andere wijzen ontstaken een licht in ons binnenste en maakten ons één hoewel we met velen waren”.
Zo ja, dan kijk ik er al naar uit 🙂 Mooi mens!!
Van de heilige kunnen we veel leren. Spijtig zijn er maar weinig die het echt begrijpen.
Hopelijk ontsteekt God dit vuur in ieder mens, en groeien er nieuwe en oude gemeenschappen uit die het begrip “nieuwe evagelisatie” begrijpen. Want eigenlijk is dat het vuur in ieder mens aansteken via onze daden en dit gewoon doen uit trouw en liefde voor God.
God in mij, en ik in hem.
LikeLike
Dank voor je reactie Tinus. Ik heb het niet nagezocht maar de door jou geciteerde tekst past wel heel mooi bij de heilige Augustinus waarvan ik in de advent de kerstpreken ga lezen. Eén van de geestelijke schrijvers die mij smaken! Goede adventstijd – God in mij, en ik in hem.
LikeLike