 |
| Toni Zenz (1915-2014) |
Toni Zenz is een beeldend kunstenaar, wiens werk mij zeer inspireert. Hij is geboren 7 juni 1915 in Keulen, waar hij 18 maart 2014 is overleden.
Een groot aantal van zijn beelden stonden in Brugge, in de St. Godelieveabdij. Nu de zusters daar weg zijn, zijn ook de beelden van Toni daar weggehaald. Ik ben diverse keren in Brugge geweest; een hele ervaring om Toni Zenz zijn beelden in het echt te zien.
Toni Zenz zijn stijl wordt vaak in verband gebracht met de kunst van Ernst Barlach. Je kunt deze stijl inderdaad herkennen. Ik heb niet zo’n verstand van kunst, maar heb mij laten zeggen dat een groot verschil tussen Barlach en Zenz is dat Barlach alleenstaande beelden maakte en Toni Zenz zijn beelden teruggaan op het thema: ontmoeting; de ontmoeting met de mens-geworden liefde van God. Ook zijn alleenstaande beelden stralen het openstaan naar deze ontmoeting uit. Deze ontmoeting zie ik in zijn beelden op een mij ontroerende wijze terug.
Toni Zenz was tijdens de tweede wereldoorlog een Duitser die tegen Hitler en zijn bewind was. Hij werd daardoor een slachtoffer van dit regime. Hij heeft de oorlog overleefd. Het lijden dat hij heeft doorstaan én de kracht die hij daarin toch telkens vond in zijn geloof, tekenen de man Toni Zenz en zijn werk. Het lijden is ook op andere terreinen niet aan Toni voorbij gegaan. Zijn kinderloze huwelijk, zijn miskenning als kunstenaar en zware gezondheidsproblemen hebben hem getekend.
Toni was een diep gelovige man. De lijdende Christus die zich voor ons gegeven heeft (en geeft) was zijn voorbeeld en inspiratie. Geloven betekende voor hem: opgenomen worden in Gods liefde. Als ik met aandacht naar zijn beelden kijk dan zie ik dat ook en dan raken zij mij aan in mijn eigen geloof en stimuleren ze mij ook om mijn levensweg met God te gaan.
Mijn eerste kennismaking met Toni Zenz zijn werk was via een uitzending van Braambos (BRT) – ik schat ergens in het jaar 2000 – en dan met name het volgende beeld:
 |
| Toni Zenz – Als ik val dan val ik altijd in Gods armen |
Geluk, vrede en alle goeds!
Zuster Marianne
zustermarianne.wordpress.com 
Vraag een aan priester Marc Roseeuw. Die heeft heel het oeuvre van Toni Zenz te boek gesteld . Marc was overigens de maker van Braambos.
LikeGeliked door 1 persoon
Dag Zuster Marianne,
Hebt U enig idee waar de beelden van Toni Zenz nu te bezichtigen zijn ? Zijn ze terug naar Duitsland ?
LikeLike
Dag Chantal, nee ik weet niet waar Toni Zenz zijn beelden nu zijn.
Alle goeds, Marianne
LikeLike
Geachte tochtgenoot
Opgenomen worden is niet gelijk aan ingenomen zijn, volgens mij.
Maar waar zit het verschil?
We zijn opgenomen, we zijn “SAMEN MET” de mensen als MAATSCHAPPIJ, maar wij zijn als gelovige
“INGENOMEN IN” een geloofsgemeenschap, die haar basis heeft in het KRIJGEN van de volle betekenis
van “ZIJN NAAM”, door in stilte te luisteren.
Als we luisteren, worden we waardig bevonden HEM te mogen kennen.
Luisteren, als belangrijkste deel van dialoog, is de ANDERE vrijheid geven ter sprake te komen.
En God sprak tot Mozes, maar ook tot ons allen die open staan voor dat luisteren, daar krijgen we de volle betekenis van ZIJN NAAM dat niet een SAMEN MET is maar een TEGELIJK:
-kennisgeving, want u bent het waard mij te kennen en in dat kennen zal je begrijpen WIE IK BEN en wat ik voor u ten GOEDE doe.
-belofte: Ik verlaat u nooit, want wij hebben een VERBOND gesloten dat Ik altijd houd, daar mag je op VERTROUWEN.(hoop wordt hier zekerheid)
-Uitnodiging: want je bent gemaakt naar ons BEELD EN GELIJKENIS, daartoe worden we geroepen.
Door te luisteren verstaan we dat we, zelfs als zondaars, continu uitgenodigd worden om “INWEZENEN” te worden, te zijn en te blijven en kunnen we in de christelijke contemplatieve meditatie dat MA-RA-NA-TA
toepassen om ook uitnodiger te zijn, want we zijn elkaars gelijkwaardigen als tochtgenoten en delers van de LEVENSVREUGDEBELEVING.
Nog een vreugdevolle dag met veel werkgenot, met de nadruk op genot.
Rudy.
LikeLike