Als ik val… altijd in Gods handen

De kennismaking met de beelden van Toni Zenz was het zien van dit beeld tijdens een uitzending van Braambos TV. Op het moment dat ik dit beeld voor het eerst zag, was ik bezig uit een diepe persoonlijke crisis te komen. Dit beeld gaf weer hoe het voor mij voelde. Ik herkende mij sterk in die vallende mens!

Moe was ik, ‘k zag geen uitkomst meer. God, waar ben je? U hebt mij geroepen en ik ben gegaan, maar nu… waar bent U toch?
Ik was verdwaald op mijn religieuze weg, zag geen weg meer. Verlaten, zo voelde ik mij.
Ik hield mij vast aan… ik weet niet meer aan wat, maar de fut was er helemaal uit.
Ik kon nog maar één ding: me laten vallen.
Die val werd een goddelijke val!
In het diepste diep heb ik toen mijn God weer gevonden. Hij was het die mij in zijn armen opving.
Zijn liefdevolle en warme blik, zijn zachtheid – ik kon het weer toelaten.

Dit beeld van Toni Zenz, verbeeldt voor mij die ervaring van toen. Het is een religieuze ervaring, een Godservaring, die mij nooit meer heeft losgelaten en die mij verder heeft gevormd als Zuster Marianne, als de mens die ik steeds meer aan het worden ben. Zijn liefde voor mij en mijn liefde voor Hem hebben elkaar ontmoet in die ervaring. Die ontmoeting spreekt uit het beeld van Toni Zenz. Een afbeelding van dit beeld hangt op mijn kamer. Ik kijk er graag naar. Het herinnert mij aan die Godsontmoeting, toen Hij mij in die donkere nacht overeind geholpen heeft en het geeft mij vertrouwen om gaande te blijven op de weg waartoe Hij mij roept.

Dit beeld van Toni Zenz en het beeld ‘Geliefd – God houdt van de mens’ zijn beelden waarin ik mijn band met God verbeeld zie. Ik hoop dat ze ook de bezoekers van mijn blog inspireren en raken. Tot lof van God.